رپ فارسی و اعتراضی که فراگیر می شود

اول این آهنگ را گوش کنید:
powered by ODEO
روزی از سر اتفاق با صدای هیچ کس آشنا شدم ، او را پدر رپ فارسی می دانند و به واقع نیز او پدر رپ ایرانی است . شاید نتوانم فرق میان موسیقی رپ و انواع دیگر موسیقی را خوب بیان کنم ، اما همین قدر می دانم که رپ درحقیقت گویای حال امروز جوامع مختلف است و اختلافات طبقاتی میان این جوامع را نشان می دهد و در حقیقت فریاد اعتراضی است به هر آن چه که آزادی را محدود می کند.شاید پرداختن به نوعی از موسیقی که در کشور ما به رسمیت شناخته نمی شود و بصورت زیرزمینی فعالیت می کند ، از نظر برخی دوستان کار عجیبی و بی فایده ای باشد ، اما می دانم که موسیقی رپ چه زیر زمینی و چه روی زمینی به زودی فراگیر خواهد شد. از خصوصیات این نوع موسیقی همان زبان محاوره و عامه است که می تواند بسرعت برای مخاطبانش خوراک فکری ایجاد کند. رپ خوان های فارسی که تعدادشان کم هم نیست، امروزه در همین تهران و حتی شهرستان های کوچک خودمان حوادثی مثل ماجرای کوی دانشگاه ، انتخابات سال پیش و کارگران را دستمایه آهنگ های خودشان قرارداده و به سختی های زندگی در کشوری که همه چیزش سیاسی است، پرداخته اند که البته در همه ی آنها بازی های سیاسی نیز به سخره گرفته شده است.در این میان نکته جالب آن است که درمیان رپ خوان های فارسی که بیشتر شان مرد هستند ، دخترانی هم هستند که هرچند تعدادشان کم ،اما می خواهند که از این تریبون حرف بزنند. و همین خودش نشان می دهد که بزودی این نوع موسیقی که از هر قیدوبندی آزاد است فراگیر خواهد شد و شاید حتی رپ فارسی جایگزین موسیقی پاپ و راک در ایران شود.این ها نوشتم چون من هم معتقدم که این نوع موسیقی تنها متعلق به سیاهان آمریکا نیست بلکه با آنها و اعتراض شان شکل گرفته و حالا جهانی شده است. پس نمی توانیم برایش حد و مرزی قایل شویم و بگوییم که چون این نوع موسیقی هیپ هاپ است و یا متعلق به سیاهان ، استفاده از آن ، و خواندن فارسی اش تقلید است. رپ خوان های فارسی و در صدرشان هیچ کس هم بدون شک به همین تفکر پا در این عرصه دشوار گذاشته اند . دشوار از آن جهت که هر آن ممکن است بازداشت و زندانی شوند ، چون با صدای خودشان اعتراض می کنند وصدای این اعتراض را به جامعه هم می رسانند.
سعی می کنم پس از این در این باره بازهم بنویسم