نمی دانم چرا اين روزها
هر چه فکر می کنم
تو را به خاطر نمی آورم،
شايد
فراموشت کرده ام.
فراموشی عجیب است ، بسیار عجیب. گاهی احساس می کنم که چه خوب است که می توانم بعضی از کسان و ماجرا ها را فراموش کنم، اما بعضی وقت ها از همین فراموشی دلگیر می شوم . ماجرای غریبی دارد این فراموشی ، حالا اما با خودم فکر می کنم که ای کاش هیچ کس و هیچ ماجرای تلخی را هرگز فراموش نمی کردم. خوب که نگاه می کنم ،می بینم ظلم بزرگی است این فراموشی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر