ماه قوزی شده ،
روز هم.
همه چيز دارد خم می شود
آدمها دولادولا راه می روند
ستاره ام ديگر نمی خندد ،
گورکن قوزی شده
صندلی هم خم می شود
سبدها تا خورده اند ،
کسی انگار
به قوز بالا قوزم می خندد.
این واژه ها مال مدت ها پیش اند اما دست از سرم برنمی دارند و مدام می خواهند که بخوانمشان زیر لب.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر