پنجشنبه

Secret Garden

عادت ندارم ناله کنم ، همیشه حرف زده ام اگر دردی بوده گفته ام ، اگر تنهایی بوده نوشته ام ، اما هیچ وقت ناله نکرده ام. نه این که ناله کردن بد باشد،نه، به گمانم آن هم برای خودش زمانی دارد ، اما دوست نداشته ام هیچ وقت ضجه و ناله کنم از وضعیتم. دوستانم می توانند شهادت بدهند که حتا در بدترین شرایط هم همیشه خندان بوده ام طوری که دیگران گاهی دچار اشتباه شده اند که عجب آدم بی غمی است این بهرام.
این که حالا چرا دارم این کلمات را ردیف می کنم دو دلیل دارد و دلیل اولش این قطعه موسیقی است که می گذارمش پایین تا شما هم بشنوید. این قطعه از آلبوم سکرت گاردن یا باغ نهان همیشه از ناله هایم جلوگیری کرده است. تا وقتی که در دسترسم بوده همیشه مرا آرام کرده و تمام خستگی ها را از من گرفته است. به مفهوم دیگر این قطعه همیشه به من آرامش هدیه کرده است.
دلیل دومش این است که این روزها انگیزه ی بیشتری دارم، با همه ی گرفتاری ها که وجود دارد احساس تازگی می کنم، امیدهای فراوانی دارم برای آینده و همین طور آرزو.
برای همین امشب تصمیم گرفتم این قطعه را بگذارمش این جا تا بلکه مرحمی باشد برای دیگرانی که نشنیده اند یا شنیده اند اما در دسترس شان نیست . می دانم پس از شنیدنش هم عقیده می شوید با من که با وجود دردی که در نوای جان این قطعه است اما خودش دردها و غم های آدمی را می گیرد و آرامشی نصیب می کند.
Ode To Simplicity

۳ نظر:

ناشناس گفت...

گرچه من با موسیقی بی کلام ارتباط خوبی نمی تونم بر قرار کنم اما این یکی خوب بود
مرسی

ناشناس گفت...

بهرام عزیز

فهمیدم که به اندازه یک دنیا غصه داری و به اندازه یک دنیا

امیدوار هستی موسیقیت به من هم حس خوبی داد.

ضمنا ویدئوی کوهن هم بی نظیر بود.

منتظر پست بعدیتم

بهرام رفیعی گفت...

رافونه مهربان و فرانک عزیز

خوشحالم که از موسیقی خوشتان آمده و حسی خوبی را به شما منتقل کرده است. به نظر خودم که شاهکار است . ولی همانطور که نوشته ام بیشتر از هرچیزی این قطعه غم های مرا گرفته و آرامش نصیبم کرده است. اتفاقن قطعات دیگر این آلبوم هم بسیار زیبا هستند که بعدها شاید گذاشتمشان این جا
مرسی از هر دوی شما