از بعد از ظهر که خبر مرگ " احمد عاشورپور" را خوانده ام حسابی پکر شده ام. واقعن حیف شد. چه صدای جاودانه و نازنینی داشت این مرد. می دانم که گیلک ها و حتی بسیاری از اقوام دیگر ایران هم صدایش را بخوبی می شناسند و دوستش دارند.
ترانه های زیبایش برای نسل ها خاطره انگیز است و برای ما عین خود گیلان و زندگی است. چه قدر توی جشن هایمان صدای نازنینش گرما بخش محفلمان شد. چقدر در کوهنوردی هایمان ترانه هایش را زمزمه کردیم و انرژی گرفتیم برای رسیدن به قله.
اصلن دیدن "درفک" بدون حضور صدای عاشورپور بی معنی بود و هست هنوز.
وقتی از منجیل می گذری و به سبزی کم رنگ رودبار می رسی، مگر می شود بدون صدای عاشورپور به گیلان نزدیک شد. رسیدن به گردنه سرسبز امامزاده هاشم بعد از رستم آباد دیگر بدون صدای بی حضورش باید سخت باشد.
روحش شاد باشد.
در این باره بسیار نوشته اند:
احمد عاشورپور در ویکی پدیا
زنده یاد هنرمند برجسته احمد عاشورپور
بیست و یک (21) ترانه برای شنیدن از احمد عاشورپور
گفت و گو با عاشورپور( شنیدن صدای هنرمند)
گفت و گو با عاشورپور پدر موسیقی فولکوریک
یادداشت و عکس های یوسف علیخانی از عاشورپور
همه ی لینک ها و نوشته ها درباره احمد عاشورپور
۱ نظر:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my site, it is about the CresceNet, I hope you enjoy. The address is http://www.provedorcrescenet.com . A hug.
ارسال یک نظر