حلیم تازه هم رسید

چه بگویم که هر چه بگویم کم گفته ام. خداوند این حضرت "مری" و "همسر مهربانش" را صد در این دنیا و صد در آخرت پاداش بدهد که این قدر به فکرم هستند. گویا آنها جز آن معدود آدمهایی هستند که می دانند و اعتقاد دارند که مجردها هم آدم هستند.
همین حالا "مری" عزیز زنگ زد و گفت که از پنجره بیرون را نگاه کن تا ما را ببینی، بندگان خدا زحمت کشیده بودند و برایم"حلیم" آورده بودند . جای شما خالی چه حلیم خوشمزه ای، حالا که دارم می خورمش یاد حلیم شیراز افتادم.
سال 74 یا 75 بود که به شیراز رفته بودم و یک روز صبح هوس حلیم کردم، بلند شدم و از یک راننده آدرس یک حلیم فروشی را گرفتم، وقتی رسیدم هنوز هوا تاریک روشن بود و کلی آدم توی صف. حلیم فروش با یک ملاغه( حالا یادم نیست این ملاقه را درست نوشته ام یا نه؟) سر دیگ حلیم بود و هر بار با کلی زحمت حلیم را که کلی کش می آمد از همان دیگ و محتویاتش جدا می کرد. حلیم خور نبودم هیج وقت ولی آن حلیم شیراز طعمی تاریخی داشت برایم. این حلیم مهربان دوستان (مری و همسرش)که حالا می خورم هم همان طعم را می دهد برایم. یک جورایی تاریخی است. راستش طاقت نیاوردم صبح بخورمش و گفتم حالا می خورم صبح هم یک فکری می کنیم، یا به قول پدرم ؛ تافردا خدا بزرگ است. کلن آدم دور اندیشی نیستم شاید ، ولی اعتراف می کنم که بسیار خوشمزه است ، جای همه تان خالی.
یک جمله تاریخی: حلیبم غذایی بهشتی است