شنبه

سینما خنده

این که توی تنهایی خودت بنشینی و به خودت به خندی، به تنهایی خودت ، به تنهایی دنیا و بخندی به همه چیز هم خنده دار است. این که بلند بلند بخندی آن هم به موضوعاتی که هیچ وقت خنده دار نیستند آن هم در یک شب برفی که می توانست خیلی شاعرانه باشد هم خنده دار است. سینما خنده ، بعضی وقت ها برای روح خوب است، برای جسم بهتر و برای همسایه ها اصلن خوب نیست. ای کاش می شد به غیر از این یکی دو ساعت سیر و سیاحت در سینما خنده هم شاد بود، ای کاش می شد همیشه شاد بود و شاهد شادی دیگران. دنیا را چه دیده ای شاید همسایه هم مشغول سیر وسیاحت در سینما خنده باشد.
سینما خنده را اگر تنها هستید از دست ندهید، فرقی نمی کند که به چه سینمایی می روید یا چه فیلمی با چه زبانی وساخته کدام کارگردان را می بینید، فقط خودتان را ول کنید توی داستان. سعی کنید بلند بلند بخندید. هم ذات پنداری کنید با قهرمان کمیک فیلم. اگر تنها هستید که چه بهتر اما اگر کسی کنارتان هست یا همسایه ای دارید یک دوساعتی هم که شده ملاحظه ی هیچ کس را نکنید و فقط بلند بلند بخندید. با قهرمان داستان به همه مشکلات بخندید، به این که هیچ مشکلی به این راحتی ها حل نمی شود هم بخندید. شاید یک پایان کمیک هم در انتظار شما باشد، دنیا را چه دیده اید ، شاید روزی همه چیز این دنیای مسخره به شکل خنده داری به پایان رسید.
سینما خنده را از دست ندهید.

هیچ نظری موجود نیست: