تولدت مبارک !

مسعود کیمیایی را از 17 یا 18 سالگی و با دیدن فیلم " قیصر" شناختم و از آن روز تا همین حالا همیشه کارها و اخبار مربوط به او را دنبال کرده و تقریبن همه فیلم هایش را دیده ام. با داش آکل و گوزنهایش یا با ردپای گرگ و حکم اش زندگی کرده ام. هر چند می دانم که در بعضی از این سال ها کار کردن برای او سخت بوده و تحت شرایط خاصی قرار گرفته اما او کار خودش را کرده است. هیچ وقت از او انتظار معجزه نداشته ام اما می دانم که او همیشه قادر است با فیلم هایش بر محیط پیرامون و آدم هاش تاثیر بگذارد. او برای من کارگردانی صاحب سبک و دارای روایتی منحصر به فرد است. با تمام حرف هایی که همیشه از گوشه و کنار درباره او شنیده می شود کنار آمده ام . با این همه اما از سال 76 که وارد روزنامه ایران و روزنامه نگاری شدم همیشه توی هر روزنامه ای که کار کردم سعی کرده ام که بین او و دیگران فرقی قایل نباشم اما واقعن اعتراف می کنم که هیچ وقت نتوانسته ام علاقه ام را نسبت به او پنهان کنم. جسته و گریخته از نزدیک و دور دیدمش اما هیچ وقت خیلی به او نزدیک نشده ام، نمی دانم چرا ولی سر فیلمبرداری هایش یا توی مراسم مختلف یا حتا دو باری که توی روزنامه ها برای گفت و گو به گروه ما آمده و میهمانمان بوده کمتر حرف زده ام و بیشتر سعی کرده ام شنونده خوبی باشم و خوب تماشایش کنم.
گمان می کنم حتا کسانی که از منتقدانش هم هستند وقتی خوب به آثارش فکر کنند خواهند دید که او یکی از پایه های اصلی سینمای ماست. نمی گویم سینمایش کامل کامل است نه ،اما او امضای خودش را دارد، سبک خودش را. حرف جامعه را می زند ، حرف مردم را آن هم با زبان خودشان اما به سبک خودش .
به هر روی این ها را نوشتم که تولدش را تبریک بگویم. او امروز 68 ساله می شود.
عکس از : سی نما