برای مهرداد قاسمفر شاعر که همچنان نزدیک به سه ماه است به جرمی ناکرده دور از همسر و فرزندش در زندان سنگ دلان بی عدل است. با این کلمات تنها به خودم یادآوری کرده ام که او و مانا نیستانی همچنان دربندندو من مثلن آزادم!
دل تنگی
یادت پریشانم می کند
مي خواهم فراموشت کنم،
همچنان که شام ديشب را.
پس،
با تکه اي ازغم و نان
عکست را مي جوم،
نامت را
همراه آب مي نوشم
اما شعرت
از گلویم پایین نمی رود.
۴ نظر:
چه قشننننننننننننگ!
شعر خیلی قشگی بود.
به امید آزادی همه دربندان و دربندی همه ظالمان
هشدار کانون نویسندگان:
http://news.gooya.com/politics/archives/051961.php
افا ببخش نتوانستم بیام شرمنده یه قرار دیگر میزاریم
ارسال یک نظر